ÂTÎDEKÎ SEVGİLİ
Benden yüz, belki birkaç bin yıl
Sonra dolaşacak gezdiğim yeri
Gördüğüm yere bakıp,
Alacak verdiğim nefesi
Diktiğim fidanlara
Dağlara, taşlara
Yıkandığım denizin
Kıyısında kumlara.
Ellerimle ördüğüm
Naaşımı gömdüğüm
Adını kazıdığım
Hece taşımda
hissedecek elleri
Parmak izlerimi
Sırtüstü damda
gecenin ayazında
izlediğim yıldızlarda
Asılı hayalimle
gözgöze geldiğinde
İrkilecek Bir anda
Kendini gördüğünde

Çok uzun bir seferden
Dönmüş gibi ezelden
süpüren eteğiyle
Kaldırımda tozumu
Ruhumun aşkı
Ebedi sevgili