İmza günlerimde en çok karşılaştığım soru; “Ben okadar kitap alıyorum ama o okumak istemiyor, okumuyor ne yapabilirim?” ya da “benim çocuklar kitap okumasını sevmiyor, nasıl sevdirebilirim ?”

Öncelikle şunu belirtmeliyim ki kitap okumayı sevmeyen insan okumayı sevmediğinden değil doğru kitabı bulamamış olduğu için böyle hisseder.

Okul yıllarımda karnabahar yemeği çok fazla çıkardı. Tadı çok kötü olduğu için yiyemez, tüm karnabahar yemeklerini de böyle zannederdim. Rahmetli annem bir gün; “okuldaki yemekleriniz nasıl?” Diye sordu; “Karnabahar dışında hepsini yiyorum” dedim. Bir gün evde akşam yemeğinde sofraya karnabahar yemeği geldi. Başka yemek de yoktu. Anneme; “Karnabaharı sevmediğimi biliyordun neden yaptın ki “ dedim.

“Her insan farklı yapar bir kere dene, beğenmezsen yemezsin.” Dedi. Onu kırmamak için tadına baktım, hayretler içinde kaldım. Öyle lezzetli geldi ki iki tabak birden yedim. O gün karnabahar hakkındaki düşüncelerim değişti.

Kitaplara da böyle bakmak gerekli. Her kitabın lezzet sunumu farklıdır. Kişiler o lezzeti yakaladığı anda keyif almaya başlayacaklardır. Bu ilk adımdır. İkinci adım ise rol model olacak insanlardır. Özellikle bu rol modeller, yakınındaki kişiler olacaktır. Anne, baba, abla ve ağabeyler...

Aile bireylerinin her biri kitap okumuyorsa, bunu birbirilerinden beklemek biraz abest olacaktır.

Okuma eylemi, bir ceza gibi çocuğa sunulmamalıdır. Bunu daha net bir ifade ile anlatalım. Çocuk ev ödevlerini bitirmiş oyun oynuyor, çıkardığı seslerden aile bireyleri rahatsız oluyor ve onu susturmak için “yeter artık oyun oynadığın git de biraz kitap oku” Diyor. Çocuğun morali bozuluyor, o artık kitap okuma cezası ile oyundan uzaklaştırılmaya çalışılıyor. Daha doğrusu bu komutu öyle algılıyor. Sizce bu psikoloji ile çocuk kitap okur mu?

Bunun yerine akşamları sadece yarım saat tüm aile fertleri kitap okuma saati yapsa, o saatte televizyon, bilgisayar ve telefondan uzaklaşıp sadece kitap okunsa, bu zamanlar geleneksel kitap okuma saati haline gelse nasıl olur?

Kendinizin yapmayı istemediğiniz bir şeyi başkasından beklemek , özellikle çocuklarınızdan beklemek konusunu bir daha düşünmeye ne dersiniz?

Unutmayın! Çocuklarınız sizin ayak izlerinizi takip ederler.

Kitap kokulu günler diliyorum dostlarım.

Selâm ve muhabbetle...